Ks. Maciej Arkuszyński - doktorat

     17 listopada 2008 r. na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej, zatytułowanej:

 

WZÓR ŻYCIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO W OBJAWIENIACH Z MEDZIUGORJA (1981 - 2008).

 

 

     Autor rozprawy, ks. lic. Maciej Arkuszyński1 , piszący ją pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Stanisława Warzeszaka, przedstawił Radzie Wydziału swoją interpretację wciąż trwających objawień Matki Bożej jako fenomenu teologicznego, duchowego i pastoralnego. Doktorant ukazał religijno-egzystencjalne znaczenie objawień z Medziugorja; zwrócił uwagę na teologiczno-dogmatyczną wartość treści treści tych objawień oraz na moralno-duchowy ich sens. Podkreślił, że:

 

      Medziugorje stanowi miejsce teologiczne - w którym dana jest prawda Boża i urzeczywistnia się działanie Boga w życiu człowieka. Medziugorje jest miejscem wydarzeń duchowych i pastoralnych o ogromnym znaczeniu dla życia Kościoła. Wydarzenia z Medziugorja stają się przedmiotem refleksji pastoralnej Kościoła, który rozpoznaje w nich źródło i miejsce swej działalności duszpasterskiej. Kościół znajduje w duchowym fenomenie Medziugorja jasno nakreślony cel swej działalności i drogę do jego realizacji, cel i drogę, którą jest człowiek. Medziugorje jest miejscem, gdzie Kościół zostaje wezwany do realizacji swej uniwersalnej misji wobec świata obejmującej uświęcenie człowieka, ale także wprowadzanie ładu moralnego i społecznego, tj. pokoju między narodami. Recenzenci w osobach ks. prof. dr. hab. Józefa Warzeszaka i ks. prof. dr. hab. Pawła Góralczyka ocenili zawartość merytoryczną i metodologiczną rozprawy ks. lic. Macieja Arkuszyńskiego. Zauważyli oni, że autor przedstawił syntetycznie i dokładnie fakty dotyczące Medziugorja, i opierając się przy tym na bogatej literaturze obcojęzycznej dotyczącej Medziugorja (także w języku chorwackim). Zwrócili uwagę na nowatorski charakter rozprawy, dociekliwość badacza oraz precyzję i spójność jego wypowiedzi. Doktorant prezentując swą rozprawę podkreślił, że żadne objawienia prywatne nie zostały poddane tak gruntownym badaniom, jak objawienia z Medziugorja. Przypomniał, że fenomenem medziugorskim zajmowali się naukowcy z wielu różnych dziedzin, w tym także teologowie, analizując je z punktu widzenia rozmaitych dyscyplin naukowych. Wydarzania z Medziugorja zostały ocenione pozytywnie przez wielu teologów (i także innych naukowców), którzy badali je dogłębnie i bezpośrednio.

 

     W prezentacji rozprawy, której dokonał Doktorant, pojawiły się m.in. następujące stwierdzenia:

 

- istnieją podstawy do stwierdzenia, że objawienia z Medziugorja wnoszą głębokie treści w życie wierzących, ukazując im konkretny wzór życia chrześcijańskiego;

- poprzez kierowane do ludzi orędzia, Matka Boża kształtuje pewien model życia człowieka religijnego, który wyraźnie dąży do zjednoczenia z Bogiem, a więc wybiera drogi prowadzące do świętości;

- orędzie Gospy oddziaływało i oddziałuje na życie wielu chrześcijan, nie tylko chrześcijan;

- wielu ludzi żyje orędziami Matki Bożej, idąc drogą wskazaną przez Gospę. Droga ta przybliża człowiekowi prawdy Boże, zawarte w Piśmie Świętym i w Tradycji, oraz prowadzi do urzeczywistniania się działania Boga w życiu człowieka;

- niezależnie od tego, czy Kościół kiedykolwiek wyda orzeczenie constat de supernaturalitate, potwierdzając ostatecznie prawdziwość objawień Gospy - wzór życia chrześcijańskiego, budowany na podstawie orędzia z Medziugorja, nie tylko nie stoi w sprzeczności ale wręcz jest zbieżny ze wzorem życia, budowanym w oparciu o doktrynę Kościoła katolickiego;

- model życia chrześcijańskiego, proponowany przez orędzia w Medziugorju, w szczególny sposób odnosi się do Boga i wiąże się z wypełnianiem Jego przykazań;

- obraz Boga, który przedstawiony jest w przesłaniach z Medziugorja, jest zgodny z nauczaniem Kościoła katolickiego: jest to Bóg w Trójcy Świętej; Bóg osobowy, miłosierny, miłujący człowieka; Bóg, który w Jezusie Chrystusie oddał swoje życie za zbawienie ludzi, Bóg wszechmocny, któremu należy zaufać, wyzwalając się z wszelkiego lęku, gdyż On jest Panem całego wszechświata; Bóg, który pragnie wejść w głęboką relację miłości z człowiekiem i zaprowadzić go do szczęścia wiecznego, ostatecznie w pełni zrealizowanego w niebie;

- charakterystyczną cechą proponowanego w Medziugorju wzoru życiu chrześcijańskiego jest zawierzenie się Maryi jako Matce; przyzwolenie na Jej prowadzenie w drodze do świętości; zgoda na urzeczywistnienie w życie Jej pouczeń, a szczególnie - wezwań do modlitwy, postu, nawrócenia i pokuty;

- orędzie z Medziugorja podkreśla szczególną rolę Maryi, która dana została człowiekowi jako Pośredniczka łask, wypraszająca te łaski u Boga; jako miłująca Matka, która interesuje się jego losami i zbawieniem każdego człowieka i pragnie wszystkich prowadzić do świętości; w przekazie z Medziugorja Maryja została też ukazana jako Niewiasta szczególnie uprzywilejowana, jako Matka Jezusa Chrystusa, Matka Boga, Matka Kościoła, a wiec Osoba, do której człowiek może mieć całkowite zaufanie;

- przesłanie z Medziugorja, analizowane pod kątem wzorca życia chrześcijańskiego, postawiło szczególny nacisk na kształtowanie "człowieka modlitwy", "człowieka modlącego się sercem". Serce człowieka jest bowiem szczególnym miejscem spotkania Boga i człowieka, a modlitwa sercem czyni to spotkanie realnym. O "modlitwę sercem" pisali autorzy pism ascetyczno-mistycznych (od IV do XV wieku); modlitwę tę praktykowali Ojcowie Pustyni i święci w całej tradycji Kościoła Wschodniego i Zachodniego. Można zatem stwierdzić, że wezwanie Gospy do modlitwy sercem wpisuje się w długą tradycję Kościoła;

- Maryja w Medziugorju kształtuje poprzez swoje orędzia "człowieka Eucharystii"; charakterystyczne bowiem cechy duchowości medziugorskiej to: przygotowanie do Mszy świętej, głębokie jej przeżycie oraz długie dziękczynienie i adoracje eucharystyczne; "Niewiasta Eucharystii" podkreśla potrzebę pogłębienia duchowości eucharystycznej - co jest nie tylko zgodne z nauczaniem Kościoła, Jego Tradycją, ale także zbieżne z troską duszpasterską Kościoła posoborowego i współczesnymi dokumentami Magisterium - Kościół usilnie bowiem zachęca, aby Eucharystia stawała się autentycznym źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego;

- Chociaż wskazania Gospy wydają się dość ogólne, to jednak dotykają fundamentalnych kwestii życia ludzkiego: -godnego życia doczesnego,

-życia zgodnego z przykazaniami Bożymi,

-zbawienia

- życia wiecznego;

- istotny - także z punktu widzenia pastoralnego - jest fakt, że życie osób przybywających do Medziugorja koncentruje się wokół Eucharystii. Miejsce to nie sprzyja atrakcjom turystycznym, lecz skupia uwagę pielgrzymów w szczególny sposób na Mszy świętej wieczornej i udziale w proponowanym wieczornym lub nocnym programie modlitewnym, adoracji Najświętszego Sakramentu. W Medziugorju urzeczywistnia się zatem Kościół, skoncentrowany wokół najważniejszego wydarzenia, jakim jest Eucharystia;

- Medziugorje pozostaje też niewątpliwie miejscem wydarzeń o wyjątkowym charakterze duchowym i pastoralnym, mających ważne znaczenie dla życia Kościoła. Jest bowiem faktem, że do Medziugorja przyjeżdżają setki, tysiące osób; faktem jest również i to, że w życiu wielu pielgrzymów dokonuje się głęboka przemiana w skutek spotkania z panującą tu atmosferą i z powagą, natężeniem modlitwy sanktuarium: wchodzą oni na drogę nawrócenia, a niekiedy decyzja ta jest związana także ze zmianą wyznania na katolickie. Medziugorje bywa również nazywane "konfesjonałem świata" - ponieważ codziennie wielu wiernych nawraca się tutaj i jedna z Bogiem w sakramencie pokuty;

- mówi się o Medziugorju także jako miejscu modlitwy: wiele osób spędza tu na modlitwie długi czas, spotykając się z Bogiem indywidualnie bądź w grupach. Doktorant stwierdził też, że oparł się na następujących źródłach:

- oryginalnych orędziach Matki Bożej, spisanych w języku widzących, czyli chorwackim;

- informacjach podawanych przez Centrum Informacyjne "Mir" Medziugorje;

- pracach teologów badających bezpośrednio objawienia z Medziugorja;

- pracach teologów, którzy nie zajmowali się tematyką Medziugorja, lecz podejmowali zagadnienie objawień prywatnych;.

- opublikowanych wywiadach z widzącymi i osobami, które doświadczyły szczególnych łask w Medziugorju (W rozprawie tej autor wykorzystał także płyty DVD i kasety video, na których nagrano wypowiedzi widzących i innych osób);

- pracach autorów, którzy bardzo długo przebywali w Medziugorju, mieli bezpośrednią styczność z widzącymi i z faktami dotyczącymi objawień Matki Bożej.

- na swojej publikacji dotyczącej objawień w Medziugorju, która powstała jako polemika wobec metodologii i tez zawartych w pracy pisanej jako rozprawa doktorska z teologii( O objawieniach w Medziugorju w kontekście błędów pracy Doroty Rafalskiej "Medjugorje: prawda czy fałsz?", Kraków 2007).

Po prezentacji przez Doktoranta treści rozprawy doktorskiej, powołani przez Radę Wydziału PWTW recenzenci przedstawili swoje uwagi i oceny. Rozprawa w opinii recenzentów zasłużyła na opinię pozytywną. Następnie Ks. Doktorant ustosunkował się do postawionych przez recenzentów pytań i zarzutów; odpowiedział też na pytania członków Komisji i publiczności.


 

1Ks. Maciej Arkuszyński urodzony w 1962 roku. W 1987 ukończył Akademię medyczną w Łodzi uzyskując tytuł lekarza medycyny W 1991 r. zdał egzamin specjalizacyjny I stopnia z chirurgii ogólnej W 2000 r. zdobył tytuł licencjata z teologii biblijnej.