4 października 2020 r. - Mała Tilma z Guadalupe
Czy „Mała Tilma z Guadalupe” może nas ochronić od różnych zagrożeń obecnego czasu?
1. „Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12, 1).
Niektórzy wciąż czekają na Znak z Apokalipsy św. Jana Apostoła. I jakoś go nie widać. Pismo Święte, po Znaku Niewiasty opisuje inny znak:
„I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów” (Ap 12, 3).
Fragment z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty, ukazujący Znak Niewiasty na niebie, napawa nas optymizmem, nadzieją i być może, w Nim możemy znaleźć konkretną pomoc na czasy ostateczne.
2. Już kilka wieków wcześniej, teolog franciszkański Miquel Sánchez, żyjący w latach 1594-1674, w publikacji Imagen de la Virgen María przedstawił opis wydarzenia z Guadalupe oraz jego interpretację. Napisał on, że Wizerunek Matki Bożej który powstał na tilmie Juana Diego przypomina obraz Niewiasty opisywanej w Księdze Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty. Dzisiaj, ta sugestia ojca Miquela wydaje się być jeszcze bardziej czytelna w kontekście różnych wydarzeń.
3. W 1981 roku meksykański astronom dr Juan Romero Hernandez Illescas udowodnił, że układ gwiazd widoczny na Wizerunku Matki Bożej z Guadalupe – na płaszczu Maryi – jest identyczny z tym, jaki widniał nad Meksykiem 12 grudnia 1531 roku (wcześniej, być może, odkryli to niektórzy z Indian, mający rozległą wiedzę astronomiczną). Dla świata stało się wtedy oczywiste i czytelne, że porównanie Maryi z Niewiastą z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty (por. Ap 12, 1-2) jest jak najbardziej uzasadnione. Co więcej, układ gwiazd, który utrwalił się na tilmie Juana Diego, widoczny jest, jakby, z perspektywy nieba, natomiast Maryja patrzy się na rozgrywającą się scenę z boku. To tak, jakby Bóg „spoglądał” na rzeczywistość z 12 grudnia 1531 roku i przekazał nam w Cudownym Wizerunku, to, co „ujrzał”. Słowo Boże więc, jakby „odbija się” na Wizerunku z Guadalupe i pokrywa się z tym Słowem z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty. Więcej, choć stało się to kilka wieków wcześniej, to dopiero w 1981 roku może być odczytane we właściwy sposób i to w korelacji z objawieniami z Medziugorja.
4. Zauważamy więc (i to nie tylko przez powyższe odkrycie naukowe) powiązanie objawień z Guadalupe z ukazywaniami Matki Bożej z Medziugorja, bowiem właśnie to w 1981 roku, widzący z Medziugorja, zobaczyli Maryję, Królową Pokoju, z koroną z gwiazd dwunastu, i także w 1981 roku ludzie „jakby ujrzeli” Znak Niewiasty na niebie z 12 grudnia 1531 roku, choć wcześniej już rozpoznawano, na tilmie Juana Diego, Maryję z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty. To w Medziugorju pojawił się „element”, którego zabrakło na Wizerunku z Guadalupe i dopełnił się w ten sposób, apokaliptyczny przekaz. Można więc podejrzewać, że natężenie wydarzeń apokaliptycznych osiągnęło swoistą pełnię, przez ukazany światu Znak korony z gwiazd dwunastu.
5. Później, inne badania z lat 80 wnosiły coraz to nowe spostrzeżenia o kryjących się tajemnicach na Cudownym Wizerunku z Guadalupe. Przykładowo, w 1988 roku meksykański kapłan nałożył mapę Meksyku na Wizerunek Maryi i odkrył zgodność elementów ikonograficznych i geograficznych. Położenie kwiatów na sukni Maryi odpowiada lokalizacji wulkanów na terenie Meksyku. Można zauważyć, że „mapa” Meksyku na tilmie Juana Diego musiała powstać „z wysokości”, jakby ktoś patrzył z góry i przekazał informację, co widzi, i zakodował ją na sukni Matki Bożej. Kolejny dowód, że jest Znak, Znaku na niebie?
6. W 1979 peruwiański inżynier, José Aste Tönsemann, powiększając, technikami komputerowymi, 2500 razy oczy Maryi, odkrył 13 postaci, widocznych w oczach Matki Bożej. Tą tezę potwierdził w 2006 roku meksykański inżynier Luis Martinez Negrete. Istotne jest to, że to odkrycie, obaliło tezę, że pierwszą postacią, widoczną w badaniach prowadzonych w 1929 roku, był Juan Diego. Był nim w rzeczywistości przedstawiciel Kościoła hierarchicznego na te tereny. Potwierdza to więc, że Wizerunek na tilmie Juana Diego jest Znakiem dla Kościoła, a nie prywatnym znakiem dla kogoś. Pierwszą zauważoną w oku Maryi postacią był brodaty mężczyzna (nie mógł być to więc Juan Diego, bowiem Indianie nie nosili brody) Charles Wahling postawił tezę, że mógł być to nowo mianowany administrator generalny Meksyku biskup Santo Domingo-Ramírez y Fuenleal. Nie potwierdził tego José Aste Tönsemann, uznając tę postać za niezidentyfikowaną. Na pewno jednak, w oczach Maryi, widoczny jest klęczący Juan Diego przed biskupem Juanem de Zumárraga i pokazujący mu swą szatę z Cudownym Wizerunkiem.
7. Te spostrzeżenia co do roku 1531 (Ukazał się Znak na niebie) oraz 1981 roku (wydarzenia apokaliptyczne osiągają swoją pełnie) uzasadniają też wydarzenia historyczne.
Wydarzenia , które miały miejsce w 1531 w Europie nie napawały Kościół optymizmem: zwolennicy Lutra w tymże 1531 roku ogłosili zwoje wyznanie wiary Confessio augustiana. Powstał też w lutym 1531 roku Związek Szmalkandzki, a pięć milionów wiernych wystąpiło z Kościoła katolickiego. Rozpoczął się „krok po kroku” bardzo trudny czas dla Kościoła, oświetlany Słowem Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła.
Również rok 1981 i następne lata były szczególne.
W tymże –1981 – roku miało miejsce bardzo istotne wydarzenie, dla zrozumienia „wieku wzmożonego działania szatana”: zamach na głowę Kościoła Katolickiego Jana Pawła II. Patrząc na liczby, zbliżała się końcówka tego „ciemnego wieku”
Trzynastego października 1984 przypadała setna rocznica słynnej wizji Leona XIII.
W 1984 roku wojna atomowa „wisiała na włosku”. Ojciec Święty Jan Paweł II starał się wypełnić tzw. „wezwanie Fatimskie”, poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. Uczynił to 25 marca 1984 roku (niektórzy w tym poświęceniu widzą braki). Widząca Łucja z Fatimy miała jednak powiedzieć:
„Powiedziałam już, że poświęcenie, o które prosiła Matka Boża, zostało dokonane w 1984 roku i niebiosa je przyjęły”.
W maju roku 1984 miało miejsce wydarzenie zaskakujące świat: główny skład amunicji Floty Północnej ZSRR eksplodował. Historycy uważają, że zdarzenie to, ochroniło świat przed wybuchem III Wojny Światowej, a wiele osób łączy wybuch w Siewieromorsku z Matką Bożą Fatimską. Być może to wydarzenie, przesunęło na kolejne lata ostateczne zamknięcie „wieku wzmożonego działania szatana”.
8. Sam Wizerunek z Guadalupe ma niezwykłe „właściwości”. Czy jest to –jakby „żywy”– Znak, Znaku, który ukazał się na niebie, wg zapowiedzi Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty?
–Dwudziestego szóstego grudnia 1531 roku (14 dni po utworzeniu się Cudownego Wizerunku na tilmie Juana Diego) przypadkowo zabity strzałą Indianin zostaje wskrzeszony przed obrazem. Wiele cudów i nawróceń dokonuje się potem.
–Matka Boża doprowadza Juana Diego do wielkiej świętości. Juan Diego, nie tylko otrzymał na swojej tilmie Cudowny Wizerunek, ale zamieszkał w pobliżu „Świętego Znaku”, głosząc Ewangelię innym. Sam doszedł do wielkiej świętości, dzięki Maryi. Któryż to ze świętych stał „narzędziem” w nawróceniu 8 milionów ludzi i to nieochrzczonych? Któryż to ze świętych wydał tak dobre owoce życia? TRZEBA ZWRÓCIĆ UWAGĘ, ŻE JUAN DIEGO ZAMIESZKAŁ, DO KOŃCA ŻYCIA, W POBLIŻU CUDOWNEGO, ZNAKU Z NIEBA.
– W czasie bitwy pod Lepanto w 1571 dokonał się cud. Wojska chrześcijańskie pokonały o wiele silniejszą armię turecką. Zwycięstwo to przypisuje się Maryi działającej poprzez moc modlitwy Różańcowej, ale też poprzez obecność, na jednym z okrętów, jedynie kopii, a nie oryginalnego Wizerunku Matki Bożej z Guadalupe.
9. Badania naukowe Cudownego Wizerunku z Guadalupe pokazują, że Obraz ten zachowuje się, jakby „żył”. Ma temperaturę ciała ludzkiego, oczy Maryi zachowują się jak oczy żywego człowieka, wyczuwalne jest tętno. Ten znak pokazuje nam, że Maryja swoją Osobą i „swoim płaszczem” chce osłonić swoje dzieci.
Nie przypadkiem, w Medziugorju, Maryja w swoich orędziach mówiła:
25 grudnia 1992, Boże Narodzeni „Drogie dzieci! Dziś chcę was wszystkich was okryć swoim płaszczem i ochronić przed wszelkimi napaściami szatańskimi (25 grudnia 1992 roku) . A myśl tę Pani będzie powtarzała (a wyrażała to wcześniej 11 lipca 1985 roku 25 lutego 1987 roku, 25 października 1987 roku, 25 kwietnia 1988 roku, 25 marca 1990 roku) np:
„... Jestem z wami i biorę was wszystkich pod mój płaszcz” (25.03.1993 roku)
„... Będę się radować wraz z wami i ochraniać was będę moim macierzyńskim płaszczem (tuż przed śmiercią św. Jana Pawła II, 25 marca 2005 roku)
10. „Mała Tilma z Guadalupe” to chusta, przypominająca (w pomniejszeniu) tilmę z Guadalupe, na której znajduje Wizerunek Matki Bożej. Noś ją z wiarą, Módl się, szczególnie Różańcu Świętym, a może i ty będziesz ochroniony.... przed wieloma zagrożeniami... w tych trudnych czasach... skoro znaczenie tego Znaku można odczytać w kontekście Pisma Świętego jako pomoc na czasy ostateczne.