14 listopada 2020 r. Refleksje o objawieniach z Medziugorja
O OBJAWIENIACH Z MEDZIUGORJA NA TLE INNYCH UKAZYWAŃ MATKI BOŻEJ
1. W 1981 roku meksykański astronom dr Juan Romero Hernandez Illescas udowodnił, że układ gwiazd widoczny na Wizerunku Matki Bożej z Guadalupe – na płaszczu Maryi – jest identyczny z tym, jaki widniał nad Meksykiem 12 grudnia 1531 roku (wcześniej, być może, odkryli to niektórzy z Indian, mający rozległą wiedzę astronomiczną). Dla świata stało się wtedy oczywiste i czytelne, że porównanie Maryi z Niewiastą z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty (por. Ap 12, 1-2) jest jak najbardziej uzasadnione. Co więcej, układ gwiazd, który utrwalił się na tilmie Juana Diego, widoczny jest, jakby, z perspektywy nieba, natomiast Maryja patrzy się na rozgrywającą się scenę z boku. To tak, jakby Bóg „spoglądał” na rzeczywistość z 12 grudnia 1531 roku i przekazał nam w Cudownym Wizerunku, to, co „ujrzał”. To odkrycie podkreśla jeszcze bardziej związek Cudownego, odbitego Wizerunku, z przekazem Słowa Bożego zapisanego w Apokalipsie św. Jana Apostoła i Ewangelisty.
Zauważamy więc kolejne powiązanie objawień z Guadalupe z ukazywaniami Matki Bożej z Medziugorja, bowiem właśnie to w 1981 roku, widzący z Medziugorja, zobaczyli Maryję, Królową Pokoju, z koroną z gwiazd dwunastu, i także w 1981 roku ludzie „jakby ujrzeli” Znak Niewiasty na niebie z 12 grudnia 1531 roku, choć wcześniej już rozpoznawali, na tilmie Juana Diego, Maryję z Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty. To w Medziugorju pojawił się „element”, którego zabrakło na Wizerunku z Guadalupe i dopełnił się w ten sposób, apokaliptyczny przekaz. Można więc podejrzewać, że natężenie wydarzeń apokaliptycznych osiągnęło swoistą pełnię, przez ukazany światu Znak korony z gwiazd dwunastu. Pamiętamy, że w tymże –1981 – roku miało miejsce bardzo istotne wydarzenie, dla zrozumienia „wieku wzmożonego działania szatana”: zamach na głowę Kościoła Katolickiego Jana Pawła II. Rok 1981 obfitował w inne ważne zdarzenia, bowiem wypadały w tym czasie jubileusze: 1550 rocznica Soboru Efeskiego, na którym ogłoszono, że Maryja jest Theotokos (Bogarodzicą) oraz 1500 rocznica Soboru Konstantynopolitańskiego I, na którym ogłoszono Symbol (Credo) które nosi nazwę nicejsko-konstantynopolitański. Matka Boża, Królowa Pokoju z Medziugorja prosiła o dodanie Credo do chorwackiej modlitwy siedmiu Ojcze nasz, siedmiu Zdrowaś Maryjo, siedmiu Chwała Ojcu. Tu trzeba nadmienić, że objawienia z Medziugorja mają miejsce, u schyłku wieku nazwanego „wiekiem wzmożonego działania szatana”, a jednym z podstawowych problemów tego czasu powszechna apostazja. W czasie objawień z Guadalupe, co prawda, 5 milionów osób, w Europie, odeszło od wiary rzymsko-katolickiej, ale aż 8 milionów osób, na kontynencie amerykańskim, przyjęło wiarę katolicką i wyszło ze świata pogańskiego. W czasie, kiedy rozpoczynają się objawienia w Medziugorju, ogromna liczba chrześcijan, katolików zaczyna tracić wiarę i idzie w niewłaściwym kierunku dyktowany przez grzeszny świat. Trzynastego października 1984 przypadała setna rocznica słynnej wizji Leona XIII:
Gdy papieża zapytano, co się zdarzyło w czasie dziękczynienia po Mszy św., Papież odrzekł, że w chwili, gdy zamierzał zakończyć modlitwę, usłyszał dwa głosy: jeden łagodny, drugi szorstki i twardy. I usłyszał taką oto rozmowę:
Szorstki głos Szatana: „Mogę zniszczyć Twój Kościół!”
Łagodny głos: „Możesz? Uczyń więc to”.
Szatan: „Do tego potrzeba mi więcej czasu i władzy”.
Pan: „Ile czasu? Ile władzy?”
Szatan: „Od 75 do 100 lat i większą władzę nad tymi, którzy mi służą”.
Pan: „Masz czas, będziesz miał władzę. Rób z tym, co zechcesz”.
Istotnie –w 1984 roku– wojna atomowa „wisiała na włosku”. Ojciec Święty Jan Paweł II starał się wypełnić tzw. „wezwanie Fatimskie”, poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. Uczynił to 25 marca 1984 roku (niektórzy w tym poświęceniu widzą braki). Widząca Łucja z Fatimy miała jednak powiedzieć:
„Powiedziałam już, że poświęcenie, o które prosiła Matka Boża, zostało dokonane w 1984 roku i niebiosa je przyjęły”.
Być może to wydarzenie, przesunęło na kolejne lata ostateczne zamknięcie „wieku wzmożonego działania szatana”. Widząca, Mirjana, z Medziugorja, powiedziała, że Maryja przez tzw. „wiek, czy stulecie wzmożonej działalności szatana” rozumie pewien symboliczny zakres czasu,
a nie dosłowne 100 lat. Matka Boża przekazała też widzącym, że wypełnienie pewnych tajemnic jest nieuniknione, ale w jednym z orędzi,
21.07.1982 roku, pouczała nas: „Modlitwa i post mogą nawet oddalać wojny, zawieszać prawa natury. Chrześcijanie o tym zapomnieli”.
W maju roku 1984 miało miejsce wydarzenie zaskakujące świat: główny skład amunicji Floty Północnej ZSRR eksplodował. Historycy uważają, że zdarzenie to, ochroniło świat przed wybuchem III Wojny Światowej, a wiele osób łączy wybuch w Siewieromorsku z Matką Bożą Fatimską.
Do wojskowej katastrofy doszło, wedle jednej z wersji wydarzeń, 13 maja roku 1984, w Święto Matki Bożej Fatimskiej i w Wigilię pięćdziesiątnicy poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi przez świętego Jana Pawła II. Źródła rosyjskie informują niekiedy o 17 lub 18 maja, jednak inne niż data okoliczności zdarzenia i tak pozwalają łączyć swoiste rozbrojenie ZSRR z Fatimską Panią.
2. Jak prześledzimy badania naukowe nad Wizerunkiem Matki Bożej z Guadalupe najbardziej fascynujące odkrycia cudownych tajemnic tego Obrazu zaczynają się dopiero w wieku XX. Co, prawda już miały miejsce, wcześniej badania naukowe nad Cudownym Obrazem, ale to, co szczególnie zadziwi ludzkość będzie odkrywana dopiero, i to stopniowo, po 1929 roku. Pewne badania Wizerunku z Guadalupe były przeprowadzone już latach 1633-1666, kiedy to grupa medyków i malarzy badała Cudowną Tilmę z Guadalupe. Badacze zwrócili uwagę w końcowym raporcie sygnowanym przez profesora Tanco Becerra o zaskakującym wszystkich na Cudownym Obrazie obecnym efekcie dyfrakcji. W latach 1751-1756 – z kolei– grupa meksykańskich malarzy, na czele ze słynnym Miquelem Cabrerą, pięć lat badała Cudowny Obraz z Guadalupe i nie była w stanie orzec jaką techniką został On „namalowany”. W 1789 roku, meksykański matematyk dr José Ignacio Bartolache opublikował wyniki eksperymentu, który potwierdził niespotykaną trwałość płótna z agawy, na którym powstał Cudowny Wizerunek Matki Bożej.
Jednak dopiero cała seria badań po 1929 będzie odkrywać przed światem cudowne właściwości Wizerunku z Guadalupe. Pierwszym tego typu odkryciem, w 1929 roku, było rozpoznanie, że w oczach Maryi jest widoczny i utrwalony obraz. Dokonał tego meksykański fotograf Alfonso Marcue Gonzalaes. Potem miały miejsce coraz to nowe spostrzeżenia:
–1936 rok, niemiecki chemik, laureat Nagrody Nobla, nie mógł zidentyfikować barwnika obecnego na włóknach z obrazu Matki Bożej
–1951 rok, meksykański fotograf José Carlos Salinaz Chávez na powiększeniu fotograficznym zaobserwował utrwalony w oczach Maryi wizerunek.
–1956 rok meksykański okulista dr Javier Torroella Bueno posługując się szkłem powiększającym, potwierdził odkrycia Marcue Gonzalesa i Salina Cháveza.
– lata 1957-1958, meksykański okulista dr Rafael Törija Lavoignet jako pierwszy przebadał oczy Matki Bożej za pomocą oftalmoskopu, odkrywając efekt stereoskopowy oraz zjawisko Purkyniego-Sansona.
–1962 rok, amerykańskie małżeństwo: okulista Charles Wahling oraz optyk Isabelle Wahling dokonali 25-krotnego powiększenia Wizerunku Maryi, dostrzegając nowe szczegóły obecne w tęczówkach Matki Bożej.
–1975 rok, meksykański okulista dr Eduardo Turati Alvarez potwierdził, że odbicie obrazu w oku Maryi jest analogiczne do tego, jakie rejestruje żywe oko ludzkie.
–1979 rok, amerykański biofizyk profesor Philip S. Callahan odkrył za pomocą promieni podczerwonych brak pociągnięć pędzla na obrazie Świętej Dziewicy.
–1979 rok. Peruwiański inżynier José Aste Tönsemann powiększając oczy Maryi 2500 razy odkrył utrwaloną scenę zbiorową składającą się z 13 osób. Zidentyfikował większość osób, które były świadkami powstania Cudownego Wizerunku.
– 1988 rok. Ks. Mario Rojas Sánchez zainicjował nowy rodzaj badań obrazu, nakładając rodzaj badań obrazu. Nałożył on na Cudowny Wizerunek mapę Meksyku i odkrył zgodność elementów ikonograficznych oraz geograficznych.
–2003 w stolicy Meksyku powstał Wyższy Instytut Badań Guadalupiańskich, na czele którego stanął ks. Eduardo Chávez Sánchez. Instytut ten zgłębia fenomeny naukowe związane z obrazem Matki Bożej z Guadalupe.
– 2006 rok. Meksykański inżynier Luis Martinez Negrete potwierdził odkrycie José Aste Tönsemanna, dotyczące sceny zbiorowej w oczach Matki Bożej.
–2008 rok. Meksykański matematyk profesor Fernando Ojeda Llanes odkrył na obrazie zasadę „złotego podziału”, a także na podstawie układy symboli sporządził zapis nutowy.
3. PORÓWNUJĄC OBJAWIENIA Z GAUDALUPE Z UKAZYWANIAMI Z MEDZIUGORJA STWIERDZAMY, ŻE OBA TE OBJAWIENIA ZAINTERESOWAŁY TAK WIELU NAUKOWCÓW Z CAŁEGO ŚWIATA (Chodzi o szerszy zakres badań niż ocena teologiczna). ZARÓWNO W PRZYPADKU MEDZIUGORJA I GUADELUPE PRZEPROWADZONO SZEREG RÓŻNORODNYCH BADAŃ NAUKOWYCH. Choć w różnych objawieniach Matki Bożej były przeprowadzane badania przez wielu naukowców, to tylko objawienia z Medziugorja oraz z Guadalupe – jeśli chodzi o objawienia Matki Bożej –zainteresowały tak szeroki krąg badaczy i naukowców z całego świata. To daje do myślenia, że Bóg wyróżnił te objawienia szczególnymi znakami, tajemnicami, które odkrywane przez naukowców wzmacniają wiarę wiernych i pomagają im iść wytrwale drogą zbawienia w tych arcytrudnych czasach. Wyniki tych badań winny zadziwić niewierzących i sceptyków, i można też stwierdzić, że zapewne Bóg posłużył się nimi, w zlaicyzowanym świecie, aby wskazać ludziom –w czasie panującej na świecie niewiary w Boga, powszechnej apostazji i permanentnego łamania przykazań Bożych – na realnie istniejący świat nadprzyrodzony. Wyniki tych badań wskazują jednak na istnienie, nie tyle, jakiegoś nieokreślonego, tajemniczego świata, który może wiązać się z różnymi religiami, ale na konkretne, rzeczywiście istniejące Królestwo Boże objawione przez Jezusa Chrystusa i to w taki sposób, jak ukazuje nam Je Kościół Katolicki.
4. W objawieniach z Gaudalupe, badaniom poddano – przede wszystkim– Cudowny Znak, Wizerunek Matki Bożej, chociaż przeprowadzone są też badania historyczne wydarzeń z Guadalupe. Próbuje się analizować treść przesłania przekazanego przez Maryję oraz owoce tychże objawień. W Medziugorju poddano natomiast badaniom samą ekstazę i widzących. Przeprowadzano też analizy teologiczne treści orędzia Matki Bożej oraz przyglądano się owocom tychże objawień. W związku z tym, w Medziugorju, duchowni, teologowie, zadawali przez widzących ukazującej się Maryi różne pytania. Matka Boża czasami udzielała na te pytania odpowiedzi (choć nie zawsze).
5. „Żywy przekaz” Wizerunku z Guadalupe odkrywany w całej pełni, szczególnie, dzisiaj zbiega się z „żywym przekazem" Królowej Pokoju z Medziugorja nie tylko w czasie, ale w istocie jego treści. Z jednej strony oba Maryjne ukazywania prowadzą nas do ożywienia wiary w Jezusa Chrystusa i przyjęcia Jego Dzieła Zbawczego, z drugiej zaś strony te objawienia odkrywają przed nami perspektywę czasów ostatecznych i ukazują nam konkretne narzędzia i środki na trudne czasy, w których żyjemy. Oba te objawienia przepełniają nasze serca nadzieją na zwycięstwo Maryi, Jezusa Chrystusa w czasie uciemiężenia nas przez siły ciemności. Cdn.